Farmakunde4you

Irene van Gerner gaat vandaag met zwangerschapsverlof. Ik heb haar op de valreep nog kunnen strikken voor een gastblog:

Stress. Een bekend fenomeen voor veel mensen.

Sommige studenten hebben hier totaal geen last van. Die ervaren geen stress, geen deadline druk en denken “ahjoh alles komt wel goed”. En soms komt dat ook, maar soms blijkt achteraf dat een kleeeein beetje meer “stress’ wel had kunnen helpen omdat er nu een onvoldoende is gehaald door slordigheden. Die er met 1 keer nalezen uitgehaald hadden kunnen worden, terwijl de toets wel vier dagen voor de deadline is ingeleverd.

Sommige studenten ervaren alleen stress bij momentopnames. Denk aan TestVision toetsen, presentaties of andere mondelingen. Dit is heel vervelend. Vaak is de kennis écht wel aanwezig. Maar op het moment suprême gaat het dan mis, klapt de student dicht. Vooral met 1 op 1 mondelingen vind ik dit altijd erg sneu. Ik probeer de studenten dan altijd op hun gemak te stellen maar soms moeten we gewoon samen concluderen dat het er nu echt niet in zit en ook niet uit gaat komen. Ik herken het hoor, echt. Niet de stress van mondelingen, daar was en ben ik nooit zo zenuwachtig voor. Maar ik heb wel meer dan eens een herkansing voor mijn rijexamen moeten doen… en hoe vaker ik dat moest doen, hoe slechter het ging. Stapte ik de les daarna in de auto, nul problemen, ik reed weg, deed alles wat ik moest doen en mijn instructeur verzuchtte dat ik gewoon ZO moet doen tijdens mijn examen. Maar op het moment dat ik wist dat ik examen moest doen en er een examinator naast me zat wist ik ineens niet meer hoe ik moest schakelen, vergat ik dat ik spiegels had etc.. Dit is al jaren geleden inmiddels en ik heb uiteindelijk echt wel mijn rijbewijs gehaald en rij nu zonder problemen rond. Maar weten dat je op dat moment beoordeeld wordt, dat gaf een hoop stress. En dat ervaren veel studenten ook.

Een andere categorie studenten ervaart onevenredig veel stress. Het standaard antwoord van sommige studenten op mijn vraag als ik ze weer eens zie “Hoe gaat het?”is : “PANIEK!!!MEVROUW WE HEBBEN HET ZOOOOO DRUK EN HET GAAT ALLEMAAL NOOIT LUKKEN!”

Dat deze studenten gewoon al hun punten altijd halen vergeten ze zelf gemakshalve even. Stress is een raar fenomeen. Laatst kreeg een student stress “omdat zij helemaal geen stress had!!” “Ja” zei ze, “mijn klasgenoten zijn allemaal in de stress, en ik niet! Maar daar krijg ik stress van omdat ik denk dat ik misschien iets mis waar ik stress voor zou moeten hebben” Tsja zo houd je het wel in gang natuurlijk.

Wij als docenten kennen ook stress. Toetsen nakijken binnen de deadline, lessen optimaal willen voorbereiden, het werken met nieuwe systemen, allerlei zaken die stress kunnen veroorzaken. En ook bij ons is de ene stressbestendiger dan de ander.

Stress heb je in alle soorten en maten. Stress omdat je vijf minuten te laat van huis bent gegaan en wel de bus nog wilt halen. Stress omdat je telefoon niet in het standaard vakje zit dus je die niet in 3 tellen kan vinden. Stress omdat je bang bent om te falen. Stress omdat je bang bent om stress te krijgen.

We zitten nu in blok D. En de laatste weken voor studenten worden, zeker in jaar 1 i.v.m. BSA, vaak enorm stressvol ervaren. Maar lieve studenten, verlies jezelf er niet in. Nachten wakker liggen draagt niks bij, je mondelingen gaan er niet beter door. Vind de juiste balans tussen studie, werk en privé. En heb vooral een beetje vertrouwen in jezelf, dat maakt zo’n laatste blok een stuk prettiger.

Mij zullen jullie een tijdje even niet zien rondlopen op de HU, na de meivakantie gaat mijn zwangerschapsverlof in. Ik heb mijn taken overgedragen aan mijn geweldige collega’s. En ja stiekem ervaar ik natuurlijk ook heus wel een beetje stress hoor, over hoe de komende tijd gaat zijn. Maar een béétje stress is gezond, zolang het niet overheerst. Dus ik doe met jullie, of je dit nou als student of docent leest, mee, laten we allemaal pleiten voor een blok D met zo min mogelijk stress!