Marianne Zwagerman zwengelde laatst de discussie aan over de terminologie van ‘laagopgeleiden’ (MBO) versus ‘hoogopgeleiden’(HBO en universiteit), waarbij -terecht denk ik- werd geargumenteerd dat MBO niet minder waard is dan HBO en WO. Maar regelmatig krijg ik van mensen het gevoel dat ook HBO gezien wordt als een mindere versie van een universiteit. Dat daar de mensen naartoe gaan die net niet goed genoeg zijn voor de universiteit, of zoiets. Degenen die dat beweren, hebben kennelijk geen HBO-ers in hun omgeving. Een HBO-afgestudeerde is namelijk van onschatbare waarde.
Kijk, ik ben zo’n doorgestudeerde farmaceut en ik ben daarna ook nog eens jarenlang onderzoek gaan doen. Dat heeft me geleerd om alles van verschillende kanten te bekijken, te analyseren, uit te pluizen en te herkauwen wat nu de beste manier/oplossing zou zijn. Heeft zeker zijn voordelen (waarom denk je dat ik de leerlijn onderzoek bij mijn opleiding coördineer?), maar ik ben dan weer minder goed in het projectmatig aanpakken en ‘gaan met die banaan’.
Gelukkig heb ik HBO-ers als collega. Die HBO-ers hebben inmiddels wel een master gehaald, anders mag je geen lesgeven op de HU, maar gelukkig hebben ze hun HBO-mentaliteit nog wel. Zo ben ik dus waanzinnig slecht in het organiseren van dingen. Ben ik weer eens vergeten om een lokaal te reserveren voor een overleg. Of bedenk ik te laat dat ik nog van alles moet regelen voor de eindpresentaties van jaar 4. Het uitstelgedrag waar ik soms mijn studenten van beschuldig, daar heb ik met dingen regelen ook last van. En dan heb ik een schat van een collega die fluitend met 2 vingers in haar neus mij even weer op de rit zet. (NB: ik wil overigens mijn WO-opgeleide collega’s en vrienden die van aanpakken weten niet uitvlakken!)
Vergeet ook niet al die HBO studenten. We hebben voorbeelden genoeg van stagestudenten die projecten die eerder vastliepen helemaal vlot trekken en er ook nog eens voor zorgen dat iedereen zich weer verantwoordelijk voelt voor zijn/haar deel. Of neem de student die in een verpleeghuis een app voor medicatie-overdracht implementeert, wat gelijk positieve effecten heeft voor de patiënten daar. Zie ook mijn eerdere blog Zorgverbeteraars. En er is nu een student met eenzelfde idee als ik (promo-filmpjes van alumni maken) en kijken we of we gezamenlijk wat kunnen doen. Het valt me gelijk op dat deze student het heel pro-actief aanpakt en in korte tijd meer in gang zet dan ik. Ik blijf toch vaak in het denken hangen.
Want wanneer ik aan mijn collega’s vraag wat de toegevoegde waarde is van een HBO-er, dan hoor ik dit: ‘praktijkgericht’, ‘probleemoplossend vermogen’, ‘een denkende doener’, ‘iemand die aanpakt, maar wel met een goed projectplan.’
Dus beste werkgevers, als er eens een implementatie van een project niet is gelukt omdat het blijft bij vergaderen, meningen uitwisselen en polderen, kijk dan eens of je er de volgende keer een HBO-er (bij voorkeur een Farmakundige) bij kunt zetten. Gegarandeerd dat het dan ineens op gang komt. En beste HBO-ers: laat je niet wijsmaken dat HBO minder waard is dan universiteit. We hebben jullie HBO-aanpak hard nodig.
Farmakunde4you 