“Even doorlopen”, mompel ik tegen mezelf. Ik ben al vroeg (8:15) op pad, want ik wil punten scoren in de Ommetje-app. Kerstin van der Goot staat ongenaakbaar bovenaan, maar ik wil mijn plaatsje in de top-10 behouden. Weliswaar is het prutweer en kil, ik ga er toch op uit. Bonuspunten voor als je voor 9 uur loopt! Tijdens mijn wandeling zet ik een podcast aan. Deze keer eentje van de Correspondent over de farmaceutische industrie en patenten. Wat blijkt? Iets waarvan ik altijd heb aangenomen dat het altijd zo was, namelijk dat een patent op een geneesmiddel wereldwijd geldt, is gewoon in 1994 (pas) afgesproken in het TRIPs akkoord.
Soms ben je zo aan iets gewend, dat het moeilijk voor te stellen is dat het ook anders kan. Dan heb je iets nodig dat de boel een beetje opschudt. Een interventie. Welbekend bij elke farmakundestudent die al de cursus Gezondheidsvoorlichting 1 heeft gevolgd. Ik zou zeggen: een pandemie die ruim een jaar duurt is een aardige interventie, toch? Had van mij wel wat minder rigoureus gemogen, overigens. Maar het heeft ervoor gezorgd dat we nu weten dat je met vereende krachten een vaccin binnen een jaar op de markt kan krijgen. Dat er vraagtekens gezet worden bij dat wereldwijde patent en het vaccinnationalisme dat het in de hand werkt. Dat wij in onderwijsland weten wat een break-out room is en waar je het voor kunt gebruiken. Dat ik me afvraag waarom ik nooit eerder op het idee ben gekomen om de 4ejaars lessen over onderzoek (als het voor studenten lastig is om de balans te vinden tussen aanwezigheid op de HU en bij de opdrachtgever) gewoon online te geven ! En dat ik nu ineens (bijna) elke dag een ommetje loop.
Maar zoals bij elke interventie is de vraag of het ook blijvend effect heeft. Gaan we ons nu anders gedragen, of zijn we binnen de kortste keren weer terug in ons oude ritme? Krijgen wij ook last van het jojo effect na een crashdieet? Staat half Nederland in oktober als vanouds weer in de spits in de file? Prop ik mezelf weer in een overvolle sprinter? Want we snakken ook naar het oude normaal, naar knuffelen, naar feesten, naar gewoon les in een ouderwets leslokaal. Of hebben we ons gedrag blijvend veranderd?
De discussie over het afschaffen van patenten op vaccins bij een pandemie laat ik graag aan de experts over. Daar heb ik de waarheid niet over in pacht en ook geen invloed op. Waar ik wel invloed op heb, is ons onderwijs! We moeten nu al in de systemen zetten hoe we volgend studiejaar het onderwijs gaan geven. We hopen natuurlijk weer fysiek les te kunnen geven, maar om nu alles wat we geleerd hebben over online onderwijs weg te doen… Dus denken we hard na over wat op locatie moet, wat er op locatie past in de beschikbare ruimte en wat online kan blijven. Wij vinden natuurlijk al onze lessen zinvol om op locatie te geven, maar dan gaan we weer terug naar het oude normaal. Dus, beste farmakundestudenten, denk met ons mee over het nieuwe normaal en vul even deze korte enquête van Jenny in, als je dat nog niet gedaan hebt. Denk mee en zorg ervoor dat we ons over een aantal jaren niet meer voor kunnen stellen dat we het ooit anders hebben gedaan.
Laat ik eerst maar werken aan mijn eigen gedragsverandering: Ik loop nog een extra ommetje. Bonuspunten hè ;-).
Farmakunde4you 