Kijk en luister voor de gein eens een paar van de volgende video’s. Ik wacht wel even…
https://www.youtube.com/watch?v=UvB9Pj9Znsw
https://www.youtube.com/watch?v=FLSkWVd16lg
Weet je, dan heb ik er nog eentje voor je:
https://www.youtube.com/watch?v=RcbiGsDMmCM
Gezien? Ik hoop dat ik niet de enige ben die dit stom vind overkomen. En waarom is dit nou zo stom en vinden mensen dit erg?
Allereerst natuurlijk omdat een persoon het werk, de ideeën, van iemand anders gejat heeft en daar (zoals in de eerste filmpjes) flink geld mee verdiende. Ten tweede omdat de authenticiteit en de geloofwaardigheid van een persoon in één keer weg is. En deze voorbeelden zijn niet de eerste hoor. Er zijn voorbeelden genoeg van politici, maar ook wetenschappers, die hun carrière in rook op hebben zien gaan door plagiaat. Soms zelfs jaren later, als dan ineens boven water komt dat ze tijdens hun studie of promotie de boel bij elkaar hebben gesjoemeld. En zangers/muzikanten die een liedje van iemand anders gebruiken zonder toestemming kunnen daarvoor een fikse boete krijgen.
Als dit voor politici, wetenschappers en musici geldt, dan geldt dit ook voor studenten. Niet voor niets moeten onze studenten hun schriftelijke beroepsproducten in onze plagiaatscanner inleveren. Die scanner controleert of de tekst overeenkomt met teksten op het web, maar ook met andere al eerder ingeleverde toetsen. En, alhoewel de plagiaatgevallen (gelukkig!) elk jaar minder worden, komen er altijd wel een paar bovendrijven. Ik zat ooit in een eerstejaars cursus waar ik elk jaar beloofde dat als ik geen plagiaat vond, ik de hele klas zou trakteren op taart. Ik heb nooit hoeven te trakteren… Het ergste voorbeeld dat ik ooit heb gezien was een geplagieerd reflectieverslag over een hele persoonlijke situatie, inclusief de spelfouten en rare interpunctiefouten. Lijkt me toch stug dat zo’n specifieke situatie twee keer optreedt én dat een student dan precies dezelfde schrijf- en stijlfouten maakt.
Waarom doen studenten dit? Eigenlijk is het meestal gebrek aan tijd en/of begrip (van de leerstof) van de student. Want als je in tijdnood zit, is de verleiding om te knippen en plakken van bv. een medestudent vaak groot. Ook als een student iets niet goed begrijpt, valt hij/zij terug in het knippen en plakken omdat ‘die tekst al goed was’. Dat snap ik wel, maar dan kan ik alleen een cijfer geven voor copy-paste vaardigheden. En helaas, ik heb geen leeruitkomst ‘Je kunt goed teksten van anderen kopiëren’ in mijn cursus staan. De student die plagiaat pleegt, bedriegt eigenlijk ook zichzelf: hij/zij heeft dan niets geleerd, want het lukt kennelijk niet op eigen kracht. En de student die zijn/haar stuk heeft weggegeven, of verkocht aan een online toetsenplatform, heeft ook meegedaan aan het plagiaat en een medestudent de kans ontnomen iets te leren.
Als we plagiaat vinden, volgt onvermijdelijk de gang naar de examencommissie. Die legt weliswaar geen miljoenenboete op, zoals in het voorbeeld van ‘Blurred Lines’, maar kan wel je toets ongeldig verklaren of je zelfs voor een periode van toetsen uitsluiten. Dus die snelle oplossing kost uiteindelijk meer tijd.
Want, dames en heren studenten, jullie willen toch na 4 jaar een Farmakunde diploma, en niet een CopyPaste diploma met alle namen van studenten of andere auteurs erbij op wiens vaardigheden je hebt geleund. Dus dat vereist toch dat je de competenties zélf moeten hebben. Zodat je straks je diploma kan ophalen met het gevoel “Dit is echt mijn prestatie”.
Farmakunde4you 